κυανώπης

κυανώπης, ο, θηλ. κυανῶπις, -ιδος (Α)

1. αυτός που έχει μαύρα μάτια (α. «ἵππους κυανώπεας», Οππ.

β. «κυανώπιδες Νύμφαι», Ανακρ.)

2. (για πλοίο) κυανόπρωρος* («ὁμόπτεροι κυανώπιδες νᾱες μὲν ἄγαγον», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κυανός + -ώπης (< ὤψ, ὠπός «οφθαλμός»), πρβλ. ερι-ώπης, κυν-ώπης].